Mówi się, że Tajlandia to „Kraina Uśmiechu” – słynąca z gościnności, rajskich plaż, fascynującej kultury i smakowitej kuchni. Jednak za tym obrazem kryje się także inny świat – mroczna i kontrowersyjna gałąź turystyki, jaką jest seksturystyka. To zjawisko, które nieprzerwanie przyciąga do Tajlandii miliony odwiedzających, budząc jednocześnie pytania o społeczne, moralne i ekonomiczne konsekwencje tej wielomilionowej branży.
Korzenie i ekspansja seksturystyki w Tajlandii
Pierwsze oznaki działalności branży seksualnej w Tajlandii można przypisać okresowi wojny w Wietnamie w latach 60. i 70. XX wieku, kiedy kraj stał się zapleczem relaksacyjnym dla amerykańskich żołnierzy. Wówczas dynamicznie zaczęły rozwijać się domy publiczne, salony masażu i bary, które stopniowo przekształciły się w rozbudowaną infrastrukturę nastawioną na zaspokajanie zachodnich klientów. Po zakończeniu wojny seksturystyka nie zanikła, lecz rozwinęła się, stając się nieformalnym, ale bardzo dochodowym segmentem gospodarki turystycznej.
Obecnie głównymi punktami seksturystyki są Bangkoku – słynące m.in. z dzielnicy Patpong, Pattaya oraz wyspa Phuket, gdzie rozrywkowe ulice pełne są neonów, barów go-go i klubów nocnych. Według różnych szacunków z działalności związanej z przemysłem seksualnym w Tajlandii może utrzymywać się od kilkuset tysięcy do nawet kilku milionów osób – mimo że oficjalnie prostytucja jest tam nielegalna.
Struktura tajskiego przemysłu seksualnego
Sektor ten jest złożony i różnorodny. Obejmuje zarówno luksusowe agencje eskort, kluby towarzyskie, bary z tancerkami, salony masażu z „happy endem”, jak i uliczną prostytucję. Klientela to głównie turyści z Europy, Ameryki Północnej, Australii czy krajów Bliskiego Wschodu, choć nie brakuje też klientów lokalnych i z innych krajów Azji. Można wyróżnić różne modele relacji: od usług chwilowych począwszy, na quasi-związkach trwających kilka tygodni czy miesięcy skończywszy.
Działalność ta jest często powiązana z ubóstwem i ograniczonymi możliwościami edukacyjnymi kobiet i mężczyzn z biedniejszych regionów kraju, którzy migrują do większych miast w poszukiwaniu pracy. Z drugiej strony część osób świadczących usługi seksualne postrzega to jako sposób na względnie szybkie zarobienie pieniędzy i poprawę sytuacji życiowej.
Dylematy moralne i prawne seksturystyki
Choć prostytucja w Tajlandii formalnie jest nielegalna od lat 60. XX wieku, w praktyce funkcjonuje na szeroką skalę dzięki przyzwoleniu, lukom prawnym i korupcji. Wiele organizacji międzynarodowych i lokalnych podnosi kwestie dotyczące łamania praw człowieka, wykorzystywania ekonomicznego, przemocy i handlu ludźmi, zwłaszcza w przypadku nieletnich. Tajlandia znajduje się pod presją społeczności międzynarodowej, by skuteczniej walczyć z nielegalną seksturystyką, a także wyciągać konsekwencje wobec klientów angażujących się w aktywności zagrażające najmłodszym.
Warto podkreślić, że nie cały sektor seksualny w Tajlandii ma charakter przymusowy. Część osób świadomie wybiera to zajęcie jako sposób na zarobek. Nie zmienia to jednak faktu, że działalność ta rodzi liczne kontrowersje moralne, dotyczące uprzedmiotowienia ludzkiego ciała oraz negatywnego wpływu na wizerunek kraju.
Ekonomiczne i społeczne skutki przemysłu
Szacuje się, że seksturystyka i przemysł rozrywkowy generują miliardy dolarów rocznie, choć oficjalne statystyki ukrywają ten segment jako nieformalny lub powiązany z innymi usługami turystycznymi. Dzięki temu generowane są wysokie wpływy do sektora usługowego, zwiększa się zatrudnienie, a także napędza powstawanie innych biznesów – restauracji, hoteli czy transportu.
Z drugiej strony rozwój tego sektora niesie negatywne skutki społeczne:
– rozkład więzi rodzinnych,
– pogłębianie stereotypów,
– umacnianie nierówności płciowych i ekonomicznych,
– ryzyko rozprzestrzeniania chorób przenoszonych drogą płciową,
– zwiększoną przestępczość w rejonach turystyki seksualnej.
Przeciwdziałanie i przyszłe kierunki zmian
Tajlandia od lat boryka się z silną presją międzynarodową, by ukrócić patologiczne aspekty seksturystyki, w szczególności handel ludźmi i wykorzystywanie nieletnich. Wprowadzono wiele programów edukacyjnych i społecznych mających na celu pomoc najbardziej poszkodowanym, a także stworzono instytucje zwalczające nielegalny handel ludźmi.
Jednocześnie pojawiają się głosy, by zreformować i uregulować sektor usług seksualnych, co pozwoliłoby poprawić warunki pracy, ochronę praw i opiekę zdrowotną osób pracujących w branży. Dyskusja ta jest jednak wciąż bardzo kontrowersyjna i nie zakończyła się jednoznacznymi rozwiązaniami.
Skala problemu i wyzwania na przyszłość
Seksturystyka to jeden z najbardziej kontrowersyjnych i ukrytych aspektów funkcjonowania tajlandzkiej gospodarki i społeczeństwa. Choć przynosi ona znaczące dochody i stanowi dla wielu osób źródło utrzymania, towarzyszą jej liczne problemy etyczne, społeczne i prawne.
Tajlandia stoi dziś przed wyborem: czy próbować ucywilizować i kontrolować ten sektor, czy też podejmować dalsze kroki w celu jego redukcji i penalizacji. Bez względu jednak na wybraną ścieżkę, pozostaje jasne, że seksturystyka w Tajlandii to problem złożony, wymagający wielopłaszczyznowego podejścia, które uwzględni zarówno ochronę praw człowieka, jak i realia ekonomiczne kraju.
Dodaj komentarz